Een eitje uitbroeden met bezorgde ouders, docenten en ondernemers

Een tijdje geleden zat ik in de Meerwaarde (VMBO school in Barneveld) een eitje uit te broeden met mensen uit het bedrijfsleven, het onderwijs en de zorg: broeden op goed onderwijs.
We denken het toch allemaal. Is het onderwijs wel goed genoeg voor onze kinderen of leerlingen? Maakt het ze wel klaar vor hun toekomst in een wereld, die draait om duurzaamheid, social media en gezien worden? De vraag is misschien zelfs wel of het vak Geschiedenis , Wiskunde en de Engelse grammatica nog wel voldoet. Ik zie zoveel verveling bij jongeren. Is er wel genoeg uitdaging? Laten wij als volwassenen zien dat er meer is dan leren en waarom dan?
Tijdens die middag op de Meerwaarde was er een gast, die ons wakker schudde.

Zout

Als zout op het eitje kwam een breed geschouderde man, Ruud Veltenaar, ons een lezing geven over hoe hij het onderwijs zag; dacht ik. Hij is wat je noemt een stand-up filosoof, maar hij had het helemaal niet over het onderwijs. Hij had het over ons en dus ook over mij. Hij noemde feit na feit hoe we de aarde naar de Filistijnen aan het helpen zijn en de vraag was, ben jij een leider of een manager. Een leider kijkt verder dan zijn neus lang is en een manager doet aan korte termijn. Volgens Ruud nemen leiders verantwoordelijkheid voor hoe ze leven, managers hebben veel meer de neiging om op korte termijn geld te willen verdienen en te scoren. Leiders tonen karakter en hebben charisma.

Borrelen

Het borrelde in mijn buik, ik voelde een diep verlangen. Ik stond in die bijeenkomst nog net niet op mijn stoel, maar ik wilde het wel uitroepen: “Ik wil een leider zijn, die van jongeren leiders maakt.” Waarom dan, wat houdt dat nou in voor het dagelijks leven? Nou dat wij als mensen een keus hebben. We kunnen kiezen tussen leider of manager zijn en die keuze heeft invloed op onze kinderen!

Buikpijn

Ik zal je eerlijk zeggen dat ik geen perfecte leider ben. Ik doe nog heel veel aan management en dat zien mijn buurkinderen, overblijfkinderen en mijn cliënten heus.
De intentie heb ik wel. Ik leid geen jongeren op tot kopieën van mij of tot gefikste scholieren. Ik begeleid jongeren tot zelfstandige, verantwoordelijke, zelfreflecterende vrije wezens zonder buikpijn, die weten wat ze willen.

Hersenspinsels

Is dit onmogelijk? Ja bijna wel. De afgelopen tijd heb ik met heel veel ouders gesproken over wat ik voor hun kind kan doen. Ik word gezien als een fix voor gefaald onderwijs of voor een gemiste kans in de opvoeding. Ik wil meer! Ik ben geen fix en geen opvoeder, ik heb een hart  voor jongeren en ik sta model. Wat doe jij als ouder? Sta jij model en mediëer je je kind?

Mediatie

Mediatie is tussen het kind en de wereld in gaan staan en je kind niet zomaar overgeven aan die wereld of die school. Beschermen waar het moet en loslaten wanneer het kan. Vertrouwen hebben in je opgroeiende zoon of dochter. Jij als ouder bent aanspreekpunt, uitlegger, raadgever, liefhebber, held en eerlijk model; zo waardevol.
Als coach kan ik je raad geven hoe je dat zou kunnen aanpakken en je laten zien hoe ik het doe, want ik heb als professional geleerd dat samenwerken met een jong mens werkt.

Stel een vraag! Antwoord verzekerd.

    Vanaf 2009 ben ik geschoold coach in hersens, hart en nieren. Ik filosofeer veel met jongeren en leer je zelfredzaam te worden met een dosis humor. Ik ben opgegroeid met jongeren, die door mijn ouders opgevangen werden. Het vertrouwen, de veiligheid en de verbinding waarin ik geloof, zie ik als basis voor elke uitdaging en deel ik met de jonge mensen, die ik coach.